Powstanie Zespołu Pałacowo - Parkowego Minoga datuje się na XIII wiek. Już wtedy pojawiły się pierwsze wzmianki o istnieniu wsi Minoga, a w XVI wieku pierwsze informacje pisane o dworze i założeniach folwarcznych, które to należały wówczas razem z cał± wsi± do rodu rycerskiego Nowińczyków, a póĽniej Minoskich.
W 1737 roku wła¶ciciel Minogi Antoni Felicjan Szembek, podkomorzy generalny krakowski, ufundował murowany Ko¶ciół Parafialny w Minodze, który do dzi¶ jest ozdob± oraz chlub± wsi. Minoga wraz z dworem i całym folwarkiem zostaje sprzedana w roku 1772 przez spadkobiercę Szambeka - Jędrzeja z Kozielska Ogińskiego - Franciszkom Xaweremu Puszetowi, staro¶cie Duninowskiemu oraz jego żonie Wiktorii z hr. Załuskich. Jego syn Stanisław w 1839 roku sprzedaje Minogę Franciszkowi Wężykowi, kasztelanowi Królestwa Polskiego, literatowi i politykowi.
Franciszek Wężyk mieszkaj±cy na stale w Krakowie traktuje Minogę jako letni± rezydencję, a w roku 1859 przekazuje j± swojemu synowi Teofilom, który natychmiast zleca opracowanie projektu przebudowy dworu na pałac w stylu neorenesansowym znanemu architektowi krakowskiemu Filipowi Pokutyńskiemu. Na podstawie tegoż projektu powstaje Pałac w stylu włoskiej, letniej willi podmiejskiej (willa suburbana, villa medici), który możecie Państwo podziwiać także dzisiaj.
Po ¶mierci Teofila Wężyka maj±tek obejmuje Zofia Borowska oraz jej m±ż Skarbek-Borowski. W rodzinie Borowskich maj±tek pozostał do roku 1945, kiedy to udaj± się na emigrację w obawie przed represjami, a Pałac zostaje przejęty przez Skarb Państwa i zaczyna ulegać stopniowej dewastacji, służ±c kolejno za mieszkania dla robotników rolnych, sklep, siedzibę ludowej drużyny sportowej, a także szkołę. W latach 1990-2000 obiekt uległ całkowitej dewastacji. Od 2002 roku pałac pozostaje w rękach prywatnych i został podany całkowitej renowacji.