Liwocz (dawniej Lewocz) – najwyższe wzniesienie na Pogórzu Ciężkowickim, wznosz±ce się na 562 m n.p.m. Góra ta poro¶nięta jest lasem mieszanym z przewag± lasu iglastego oraz buczyn± karpack±. Z platformy widokowej znajduj±cej się na jego wierzchołku rozci±ga się widok na dolinę Wisłoki oraz na miasto Jasło.
Istnieje wiele legend i podań mówi±cych o tej tajemniczej górze. Podobno niegdy¶ istniało tam miasto starsze od Biecza. Kiedy powstał Biecz, oba miasta poł±czono tunelem i tym tunelem uciekła przed Tatarami królowa Jadwiga. Miasteczko na Liwoczu zapadło się pod ziemię wraz z wojskiem, które go broniło. Wojsko to ponoć ¶pi w korytarzach za żelaznymi drzwiami i ma wstać w razie zagrożenia tutejszych ziem. Kolejne podanie mówi, że Liwocz to wygasły wulkan.
Liwocz mógł być ¶więtym miejscem Pogan. Pasmo Liwocza i Brzanki wchodziło w skład państwa Wi¶lan (IX wiek). ¦wiadczy o tym fakt istnienia wielkiego grodu z tzw. wi¶lańskich w miejscowo¶ci Trzcinica.
Ľródło: wikipedia.pl