Pierwszy znany, stojący w tym miejscu kościół (do dzis zachowały sie jego ruiny) został zbudowany na przełomie roku 1500, wg rejestru zbudowano prezbiterium gotyckie, zakrystię, części boczne. Jego patronką była i jest Święta Jadwiga - Księżna Śląska. Główna nawa i wieżą zostały zbudowane przez Jezuitów, tyle zapisano w księdze wizytatorskiej w roku 1697. Do ostatecznej wielkości kościół został rozbudowany w latach 1820-1826, kiedy to proboszczem był Johann Alois Fietzek, on też przybudował kaplicę świętego Jana.
Dnia 28.03.1911 runęła część sufitu w starym kościele, na szczęście nie było nikogo w środku, obyło się bez wypadku. Rzeczoznawcy ustalili, że winna była za ciężka wieżyczka środkowa, lecz po remoncie ustalono, że już tylko parę lat wytrzyma strop, lepiej byłoby wybudować nowy kościół.
Rozpoczęto rozmowy Rady kościelnej z hrabią Stolberg-Stolberg, jednak z uwagi na ciężkie czasy (I wojna światowa) dopiero w roku 1926 ustalono plan budowy. Koszt kościoła zaplanowano na 225000,00 marek, z tego zapłaci hrabia Stolberg-Stolberg 150 000,00, a resztę 75 000,00 zapłacą parafianie. Wykonawcą był - ustalony przez Rząd - mistrz budowlany pan Wieczorek a nadzór sprawiał architekt z Bytomia pan Ehl. Budowę rozpoczęto w maju 1926, a konsekracji dokonał dnia 6.06.1927 r. biskup książęcy kardynał Bertram. Patronką została Św. Jadwiga księżna Śląska.
Ze starego kościoła przeniesiono boczny ołtarz Najświętszej Marii Panny z obrazkami 14 dobroczyńców, wykonano nowe złocenia, na prawym skrzydle wykonano wspólnymi siłami ołtarz serca pana Jezusa, który po przeróbce w latach 50-tych służy do dziś. Z głównego ołtarza starego kościoła wyjęto piękny XVIII-wieczny obraz Św. Jadwigi który można dziś podziwiać w tylnej lewobocznej nawie.