Klasztor początkowo korzystał z immunitetu gospodarczego, z czasem musiał jednak przyjąć niektóre podatki na rzecz księcia i biskupa kamieńskiego. W razie najazdu zbrojnego wroga, ordynacja Bogusława X z 1523 zobowiązywała zakonnice do wystawienia sześciokonnego wozu z dziesięcioma mężczyznami uzbrojonymi w siekiery, pałki, łopaty i oskardy. Danina dla biskupa ograniczała się do przekazania 30 par rękawiczek nicianych oraz po dwie beczki piwa chociwelskiego i stargardzkiego. Funkcje przełożonych konwentu zakonnego pełniły zazwyczaj mniszki z rodów książęcych lub rycerskich.
Rycina Marianowa z Wielkiej Mapy Księstwa PomorskiegoW klasztorze przebywała szlachcianka Sydonia von Borck jako pensjonariuszka zakładu wychowawczego dla panien z rodów szlacheckich. Była postacią kontrowersyjną, skrzywdzoną przez rodzinę, która pozbawiła ja prawa do majątku rodzinnego. Została posądzona o czary i rzucenie klątwy na ród Gryfitów. Po długim procesie została skazana na ścięcie a potem spalona na stosie w 1620 roku.
Z zabudowań klasztornych najlepiej zachowały się do naszych czasów: ceglany gotycki kościół z XIII wieku pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, z dobudowaną wieżą z 1892, na której znajdują się dzwony z 1825 i 1890 roku, budynek klasztorny, przyległy do południowej ściany kościoła, fragmenty muru otaczającego dawny wirydarz i część ogrodu, w którym znajduje się dąb Sydonia pomnik przyrody.
Klasztor był kilkukrotnie rozbudowywany w XIV i XV wieku. Większość oryginalnego wyposażenia kościoła zostało zniszczone przez pożary w 1549 i 1637.
Przez wieś przebiega czerwony Szlak Hetmana Stefana Czarnieckiego ze Stargardu do Recza, oraz szlak cysterski.
źródło: pl.wikipedia.org
