Kwatera Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych (OKH - Oberkommando des Heeres) "Mauerwald"
Kwatera została wybudowana w odległości 18 km na wschód od kwatery Hitlera, w lesie, w miejscowości Mamerki nad Kanałem Mazurskim.
We wrześniu 1940 r. grupa oficerów OKH rozpoznaje teren, a szef Sztabu Generalnego OKH gen. Franz Halder zatwierdza. Prace budowlane kwatery zostały powierzone Organizacji Todt, która siłami około 2000 robotników pod przykrywką firmy Chemische Werke "Askania" w terminie do.01.05.1941 r. miała wybudować kwaterę główną dla OKH. Na terenie ok.250 ha wybudowano ponad 200 różnego rodzaju obiektów, w tym 34 obiekty żelbetowe, dwa ciężkie schrony przeciwlotnicze oraz wiele murowanych i drewnianych.
15 maja 1941 r. w Sztabie Generalnym OKH zarządzono przygotowanie do przeprowadzki na nowo utworzone stanowisko dowodzenia w Mamerkach.
Cała kwatera została rozmieszczona w lesie między jeziorem Mamry, a linią kolejową Kętrzyn - Węgorzewo i została podzielona na trzy strefy bez jakiejkolwiek granicy podziału. Występowała pod ogólnym kryptonimem "Anna". Z lewej strony od szosy Kętrzyn - Węgorzewo rozmieszczony był Sztab Generalny Wojsk Lądowych (OKH) pod kryptonimem "Fritz" (Fryderyk). Kryptonim "Fritz" nadano dla upamiętnienia Fryderyka II Hohenzollerna (1712-1786), króla pruskiego zwanego Fryderykiem Wielkim. W tej strefie mieszkał feldmarszałek Walther von Brauchitsch, który w dniu 19 grudnia 1941r. został zdjęty ze stanowiska za klęskę pod Moskwą, a wtedy Hitler osobiście obejmuje dowództwo nad wojskami lądowymi. Mieszkali tu również: gen. płk Franz Halder - szef Sztabu Generalnego OKH (24.09.1942 r. pozbawiony stanowiska w Winnicy na Ukrainie), gen. płk Friedrich Paulus - I zastępca szefa Sztabu Generalnego d/s dowodzenia operacyjnego (do 4.02.1942), gen. Adolf Heusinger szef Oddziału Operacyjnego Sztabu Generalnego Wojsk Lądowych (20.07.1944 ranny podczas zamachu na Hitlera) i inni.
Komendantem kwatery OKH był gen. von Gundel, a dowódcą batalionu wartowniczego od 12 lipca 1941r. mjr Mathes. Kwatera była ochraniana przez batalion wartowniczy Wehrmachtu, który był całkowicie zmechanizowany, zaopatrzony w środki obrony przeciwlotniczej, przeciwpancernej i ciężką broń maszynową. Był przygotowany do prowadzenia walki w każdym przypadku. Oprócz batalionu wartowniczego na terenie kwatery było 60 funkcjonariuszy tajnej żandarmerii polowej i agentów Abwehry. Ogółem w kwaterze zamieszkiwało około 1500 osób, w tym ponad 40 generałów.
W kwaterze działała aktywna grupa generałów i oficerów z płk. Clausem Stauffenbergiem na czele. Do czołowych współpracowników należeli: gen. H. Stieff - szef Wydzialz Org. Szt. Gen., gen. E. Wagner - główny Kwatermistrz Szt. Gen., gen. E. Fellgiebel szef Łączności OKH, oraz wielu oficerów niższych stopni. Kpt. Hans von Herward, kpt. Joachim Kuhn, por. Albrecht von Hagen i inni.
Polowa kwatera OKH została wybudowana na terenie dóbr należących do magnackiej rodziny Lehndorffów. W dniu 2.10.1941 r. Lehndorff przekazuje prośbę Goerdelera o rozmowę z.Halderem. Prośba została odrzucona. Gen. Halder uważał za niewskazane, aby dr Goerdeler, jeden z czołowych przywódców opozycji przeciwko Hitlerowi pojawił się w silnie strzeżonej kwaterze OKH. W okresie 16.07.42-30.10.42 kwatera była przeniesiona do Winnicy na Ukrainie.
Kwatera z nieznanych powodów nie została wysadzona w powietrze.
Panoramy