Kościół św. Sebastiana w Wieliczce
Kardynał Karol Wojtyła, stojąc na progu kościółka, wypowiedział następujące słowa: "Cóż za urocze miejsce!". Doskonale oddają one nastrój panujący w tym zakątku. Świątynia, otoczona sędziwymi drzewami, jest malowniczo wkomponowana w stok zwany przez tutejszych "Pod Baranem". Także jej wnętrze, przyozdobione wspaniałą polichromią Włodzimierza Tetmajera, wprawia w zachwyt i budzi podziw. Nie bez powodu uznano kościółek zabytkiem klasy zerowej.
Budowla wzniesiona została w XVI wieku jako wotum wdzięczności za ocalenie z epidemii cholery - na miejscu cmentarza, gdzie grzebano zmarłych z jej powodu. Około połowy XVIII wieku została odnowiona i częściowo przebudowana. Z okresu kolejnej restauracji pochodzi jej najcenniejszy zabytek: polichromia wykonana przez Gospodarza z "Wesela" - Włodzimierza Tetmajera. W kościółku są trzy ołtarze - główny i dwa boczne - oraz piękne witraże, których projektantem był Stanisław Matejko. Przechowywane są również obrazy z okresu od XVI do XVIII wieku (część w posiadaniu zbiorów Muzeum Archidiecezjalnego w Krakowie.
Przy kościele odsłonięty został w 2000 roku Pomnik Tysiąclecia dla uczczenia dwudziestu wieków chrześcijaństwa. Jest to granitowy blok z wykutym krzyżem oraz cytatem z Księgi Psalmów: "Moja Skała niech będzie błogosławiona, niech będzie wywyższony Bóg, Mój Zbawca!" (Ps 18,47). Przy pomniku co roku odbywają się nabożeństwa ekumeniczne z udziałem duchownych różnych wyznań. Obok znajduje się również rektorówka z kaplicą oraz ogród różańcowy. Sprzed kościoła rozpościera się wspaniała panorama Wieliczki, Krakowa i Doliny Wisły. Zabytek wchodzi w skład Szlaku Architektury Drewnianej, obejmującego drewniane kościoły i skanseny Małopolski i Podkarpacia.
Panoramy