Ratusz Staromiejski
Toruński Ratusz Staromiejski powstawały etapami w ciągu XIII i XIV w., przebudowany w XVII w. i odbudowany po zniszczeniach w XVIII w. to jeden z najznakomitszych przykładów średniowiecznej architektury mieszczańskiej w środkowej Europie.
Już w XIII w. na Rynku Staromiejskim o wymiarach 109x104 m powstały wolnostojące budynki handlowe i gospodarcze: sukiennice, ławy chlebowe, waga miejska, sąd i wieża rynkowa o wysokości 23 m. Pod koniec XIV w. miasto otrzymało od wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego przywilej na budowę ratusza. W miejscu wspomnianych budynków powstał nowy jednopiętrowy ratusz w kształcie czworoboku o wymiarach 43,7x52,4 m z dziedzińcem pośrodku i wieżą (już dawniej stojącą), którą budowniczy Andrzej podwyższył do obecnej wysokości (40 m) i włączył w architekturę ratusza. Na początku XVII w. władze miejskie podejmują decyzję o rozbudowie ratusza.
Sprowadzony z Gdańska budowniczy Antoni van Obberghen podwyższa gotycki ratusz o jedno piętro, powiększa otwory okienne, a na narożnikach budynku ustawia renesansowe wieżyczki. Wieża główna otrzymała wówczas dach namiotowy i cztery narożne wieżyczki. Wnętrze ratusza zostało kompletnie przebudowane i ozdobione wieloma wspaniałymi portalami. W 1703 r., podczas oblężenia miasta przez wojska szwedzkie, ratusz uległ w czasie ostrzeliwania poważnemu zniszczeniu, głównie wskutek pożaru. Jego odbudowa trwała kilkanaście lat, a dzisiejszy wygląd Ratusza Staromiejskiego jest w dużej mierze efektem prac prowadzonych w I połowie XVIII w.
Obecnie w ratuszu mieści się główny oddział Muzeum Okręgowego. Na parterze skrzydła wschodniego zgromadzono zbiory sztuki gotyckiej i późnogotyckiej, głównie z Torunia i z terenu Śląska (Brzeg, Wrocław). Najcenniejszym zbiorem galerii sztuki gotyckiej są XIV-wieczne witraże pochodzące z kościołów Torunia i Chełmna. W skrzydle zachodnim umieszczono zbiory średniowiecznego i nowożytnego rzemiosła artystycznego Torunia, w tym XVII- i XVIII-wieczne drewniane formy do pierników, a także kamienne fragmenty dekoracji zamku krzyżackiego. Piętro służy głównie jako galeria malarstwa nowożytnego i nowoczesnego. Sala Mieszczańska mieści galerię toruńskiego portretu mieszczańskiego od XVI-XVIII w. (portrety Mikołaja Kopernika, Henryka Strobanda, a także malowane przez Bartłomieja Strobla), poza tym obrazy m.in. Matejki, Witkacego, Krzyżanowskiego, Malczewskiego, Fałata. Drugie piętro jest zarezerwowane na potrzeby wystaw czasowych.
Panoramy